Pazar, Kasım 19, 2017

Kedisiz hayat cok bayat

Kendimi bildim bileli hayvanlari sevmisimdir. Babaannem ve dedem köyde yasiyorlar. Cocuklugumda ve gencligimde her yaz tatilinde köye gittigimizde orada tavuklar, ördekler, kediler, köpekler, inekler, koyunlar, kuzular, arilar her türlü hayvanla hasir nesir olurdum her daim.

Maalesef ailem hic bir zaman bir ev hayvanimiz olmasina izin vermedi. Onlarin catisi, onlarin kurallari elbette. Ama biliyordum ki, bir gün kendi evim oldugu zaman mutlaka bir ev hayvanim olacak, olmali.

Esim de benim gibi bir hayvansever. O nedenle cok sansli hissediyorum.

Evlendikten dört sene kadar sonra ev hayvani sahibi olmayi cok istedik. 1 Mayis 2016 da Söbiyet girdi hayatimiza.

(Söbiyet'in evimizdeki ilk günü (1Mayis 2016)- ne kadar da miniminnakmis ) 

Söbiyet 16 Subat 2016 dogumlu, Maine Coon cinsi beyaz, uzun tüylü bir kedi. Onu burada, yani Almanya'da bu cins kedileri lisanli olarak yetistiren bir aileden aldik. Maalesef yüzde yüz sagir. Bu nedenle 450 Euro'ya satin aldik.

Hem apartman dairesinde yasadigimiz hem de Söbiyet sagir oldugu icin ev kedisi. Disariya cikmasina müsade etmiyoruz, cünkü yoksa duymadigindan arabalar tarafindan ezilebilir.

Maine Coon cinsi kedilerin lakabi "nazik devler". Dev gibi görünüslerinin , aslanimsi tavirlarinin altinda aslinda o kadar nazik ve sicakkanlilar ki, insan hemen baglaniyor.

(Söbiyet'in Kasim 2017 deki hali)

Ilk kez kedi almayi düsünenlere ya da Maine Coon cinsi tercih edip etmemek arasinda kalanlara, kesinlikle almalarini tavsiye ederim.

Bu uzun tüylü, büyüdüklerinde 10 - 12 kiloya kadara varabilen, sevimli, nazik kediler tam bir cocuk ve aile dostu varliklar. Biz su ana dek bize ya da misafirlerimize vahsi bir davranislarina rast gelmedik.

(Yakisikli Söbiyet'im)

Söbiyet'imizi hatta o kadar cok sevdik ki, biz sabah evden cikip aksam dönene kadar yanliz kaliyor, belki üzülüyor ya da yanliz hissediyordur diye ayni anne ve babadan dogan bir de kiz kardes aldik ona: Sütlac.

(Sütlac kizimizin evimizdeki ilk günü - 30 Mart 2017)


Sütlac Söbiyet'in aksine tamamen saglikli. Yüzde yüz duyuyor. O yüzden Söbiyet'ten biraz daha hareketli. Bizim kapiya anahtari soktugumuzu duydugu an kapida bitiyor mesela. Kulaklari sürekli hareket ediyor saga sola. Sütlac'in fiyati saglik karnesi tam not aldigi icin 750 Euro idi. (Fiyatlari bu arada böyle bir hayvana sahip olmak kaca mal oluyor diye merak edenler vardir diye ekledim)

Karaketer olarak da biraz daha farklilar. Örnegin Söbiyet suyu cok seviyor, yikaniyor. Sütlac suyun sesini duyar duymaz kaciveriyor. Söbiyet biraz daha agirbasli, istedigi zaman kendini sevdiriyor. Sütlac ise her daim sevilmeye izin verir, bir yilisik :)

(Camdan disariyi izlemeye bayilir Sütlac)



Sütlac'imiz da bize 30 Mart 2017 de geldi. Kendisi 01 Ocak 2017 dogumlu. Sansli bir yilbasi kedisi.

Önceleri acaba biribirleriyle iyi anlasirlar mi diye korkmadik degil tabii ki. Ancak abi kardes cok iyi uyum sagladilar. Beraber yemek yiyiyor, uyuyor, oynuyor ve yaramazlik yapiyorlar.






1 Mayis 2016'dan önceki hayatimizi düsünüyorum da simdi: birseyler eksikmis.

Kedisiz hayat bayatmis megersem.

(Sütlac kizimiz ve babasi)

Su anda isten  ya da tatilden dönerken, onlarin bizi bekliyor olmasini bilmek bile insanin icini isitiyor. Kedi nankördür demisler. Asla katilmiyorum. Tek istedikleri biraz yemek, biraz su ve ilgi.

(Istedikleri ilgi olsun- bizde cok ) 

Insana yasattiklari kayitsiz sartsiz sevgi, o kalbi yumusatan bakislari, biraz da sapsik halleri ise cabasi.

Kedisiz hayat bayat. Alin bakin, anlayacaksiniz ne demek istedigimi.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder